Parkinson hastalığı, beyin hücrelerinin birbirleriyle iletişim kurmasını sağlayan dopamin adı verilen bir maddeyi üreten beyin hücrelerinin tahrip olması sonucu ortaya çıkar. Beyinde dopamin üreten hücreler, kontrol, uyum ve düzgün hareketten sorumludur.
Yavaş hareket, istirahat titremeleri ve ruhsal bozukluklarla kendini gösteren hastalık en çok 60 yaş üstü kişilerde görülüyor. Ancak genetik nedenlerden dolayı 40’lı yaşlarda da karşılaşılabilir.
Tedavide ilk tercih ilaçlardır. Ancak bazı kişilerde ilaç tedavisi yetersiz kaldığında veya ciddi yan etkiler geliştiğinde “pacemaker” yöntemi tercih edilebilir.
Atipik Parkinson hastalığı veya Parkinson hastalığı plus, Parkinson hastalığını erken evrelerinde taklit edebilir. Klasik Parkinson hastalığı olarak adlandırmak için, ana sonuçlara ek olarak, hastanın levodopaya yanıtının kısa bir süre için bile iyi olması gerekir.
Atipik Parkinson denilince çoklu sistem atrofisi, ilerleyici supranükleer felç, kortikobazal dejenerasyon dediğimiz hastalıkları sayabiliriz. Sekonder parkinsonizm, dejeneratif olmayan olarak tanımlanabilecek çeşitli nedenlerden kaynaklanır; Bu ilaç kullanımı, toksinlere maruz kalma, beyinde sıvı tutulması veya beyin tümörü olabilir.
Nedenler
Parkinson hastalığı, beynin dopamin üreten bölgesindeki hücrelerin kaybından kaynaklanır, bu da bu maddenin yetersiz salınımına neden olur. Pestisitler gibi bazı kimyasallar bu hücre kaybına neden olabilirken, genetik faktörler de buna neden olabilir.
Belirtiler
Parkinson hastalığı, beyin sapının dopamin üreten bölgesindeki hücrelerin kaybından kaynaklanır ve bu maddenin yetersiz üretimi ile sonuçlanır. Hareketle ilgili bu verilere ek olarak hastaların birçok farklı şikayeti olabilir. Yorgunluk, bilişsel gerileme, depresyon, anksiyete, davranış bozuklukları, görme bozuklukları, kilo kaybı, uyku bozuklukları ve ağrı gibi.
Klasik özellikleri titreme, titreme, rijidite (sertlik), yavaş hareket (bradikinezi) ve duruş bozukluğudur (postural instabilite). Parkinson hastalığı genellikle yavaş yavaş gelişir ve vücuttaki tezahürleri genellikle asimetriktir. Yavaş yavaş, hastalığın durumu ilerler. Dopaminerjik ilaçlara bir reaksiyon var.
Parkinson hastalığı günlük yaşamı nasıl etkiler?
Parkinson hastalığının ana bulgularına tek tek bakacak olursak;
titreme, ellerin titremesi; Başparmağın kontrolsüz hareketi, çene ve dudakta titreme, bazen bacak kaslarının seğirmesi eşlik edebilir. Unutulmamalıdır ki her el titremesi Parkinson hastalığı anlamına gelmez.
Parkinson hastalığında titreme, eller dinlenirken ortaya çıkar. Stres ve uyarılma ile oluşan, kahve veya uyuşturucu içtikten sonra gelişen tremordan veya esansiyel tremor denilen ailevi tremordan ayırt edilmelidir.
Yavaş hareket (bradikinezi); Çoğu zaman, Parkinson hastalığı hareketi başlatmakta ve sürdürmekte zorluk çeker. Hastalar genellikle kısa adımlarla yürürler ve kas sertliği nedeniyle vücut ağrıları yaşarlar.
Konuşmadaki değişiklikler. Parkinson hastalığı ile ilgili araştırma bulguları arasında artan konuşma hızı veya düşük sesle konuşma, azalmış yüz ifadeleri ve konuşma monotonluğu sayılabilir.
El yazısının bozulması; El yazısında ani bozulma, kelimelerin kısaltılması veya kelimelerin doğru yazılması Parkinson hastalığını göstermelidir.
Leave a Reply